Werken in de nursing

Frederik: Bewoners/cliënten helpen vorm geven aan het eigen leven, dat is ons doel. Ook binnen een nursingcontext, met respect voor elk levensverhaal, en met oog voor kwaliteit van leven. 
Zoals overal loopt dat niet altijd op wieltjes. Soms gaat het hard. Soms botst het. Soms een traan, soms een lach. Er zijn veel mooie momenten. Dit schept een band met zowel de collega’s als de bewoners. De dankbaarheid, die glimlach, … ja daar doen we het voor. De liefde en humor binnen onze job zijn onbetaalbaar en zorgen voor een enorme drive. 

Anja: Ik heb me altijd al heel goed gevoeld bij cliënten met een ernstig verstandelijke beperking. Hen observeren, proberen ontdekken wat in hen omgaat, ervoor zorgen dat ze zich goed voelen, verder kijken dan wat je op het eerste zicht ziet of hoort. 
Ik vind het altijd heel leuk als ik een cliënt verzorgd heb en hem of haar dan zie zitten in de rolstoel: netjes in orde, op het gemak. Dan denk ik vaak: “wel, ge zijt snel” (zoals we dat in West-Vlaanderen zeggen). Als je dan ziet dat iemand ervan geniet, dan heb je er zelf deugd van! 

Frederik: Corona had een grote impact op cliënten: geen ritje meer met de bus, niet meer op restaurant, niet meer zwemmen, niet op kamp, … Vaak zijn het net die kleine dingen die betekenis geven aan hun leven, waar zij nog harder naar uitkijken dan wij. Daarnaast viel ook nog eens hun contact met hun netwerk weg. Plots niet meer naar huis, niet meer bij zus, … 
Een grote leegte viel. Als activiteitenbegeleider kregen wij plots de taak om dit alles wat draaglijker te maken. We begonnen met het creëren van ‘momentjes van geluk’. Een deugdzame wandeling rond het domein, wafels bakken, Facetime introduceren, ons samen met bewoners eens verkleden, een handmassage, … Al snel zagen we onze cliënten terug meer opfleuren en dat motiveerde om verder creatief aan het werk te gaan. 

Anja: Werken in de nursing is plezier halen uit kleine dingen. Een lachbui van een cliënt terwijl je hem/haar aan het verzorgen bent, zien dat een cliënt het leuk vindt als je loopt te zingen, zien dat een cliënt geniet als je de handdoek op de chauffage legt voor je hem/haar afdroogt. Het zijn soms heel kleine dingen die voor iemand anders misschien heel normaal zijn. Maar waarvan ik denk: kijk, daar doe ik het nu voor se! 

Frederik: Ik kreeg meer voldoening in wat ik doe. Ik leerde meer samenwerken met begeleiders uit het wonen. De manier waarop zij met heel hun hart en ziel voor de bewoners zorgen, daar kan ik alleen maar tonnen respect voor hebben. Voor mij kwam de bevestiging dat dit echt wel een job is die bij mij past. 

Anja: Die pandemie zorgt voor een spannende periode, want we willen o zo graag dit virus buiten houden. Een periode ook waarin we heel flexibel moeten zijn, nu de werking er anders uitziet door de bubbelwerking. Maar ook een periode waarin ik het gevoel heb dat we weer wat meer aandacht hebben voor elkaar, zowel naar cliënten toe als naar collega's.